Petrovo

Prema zvaničnim podacima, opština Petrovo egzistira od 1929. godine do 1962. godine kad je izvršeno njeno pripajanje opštini Gračanica. Status opštine vraćen joj je referendumom građana 1991. godine. Opštinu Petrovo proglasila je privremena Skupština opštine za opštinu u osnivanju, na sjednici održanoj dana 12. oktobra 1991. godine Odlukom o proglašenju opštine Petrovo, a ozakonila Skupština Republike Srpske. Razvoj opštine Petrovo usmjeren je ka iskorištavanju mineralnih sirovina, a posebno termomineralnih voda i tečnog ugljen-dioksida, kao i razvoju turizma. Pored toga, značajnom razvoju opštine Petrovo doprinosi postojeća eksplotacija šuma i prerada drveta, proizvodnja građevinskih konstrukcija i elemenata. Opština djeluje na poboljšanju uslova života u svim oblastima. Rukovodstvo Opštine i administrativne službe rade na obezbjeđenju što kvalitetnijih uslova za život i stvaranje urbane sredine sa svim potrebnim sadržajima. U cilju unapređenja kvaliteta življenja građana, Skupština opštine je usvojila: - Strateški plan razvoja opštine Petrovo 2007-2012; - Analizu uticaja kvaliteta zemljišta i vode na životnu sredinu za opštinu Petrovo; - značajnu prostorno plansku dokumentaciju (regulacioni planovi poslovnih zona u Petrovu, Sočkovcu i Karanovcu, turističke zone u Kaluđerici, te Prostorni plan opštine Petrovo); -Strategiju razvoja turizma; -Studiju opravdanosti uspostavljanja poslovnih zona u opštini Petrovo; -Studiju uspostavljanja preduzetničkog inkubatora; -Strateški plan razvoja poljoprivrede 2008-2013; -Unapređenje upravljanja zemljišta uvođenjem GIS-a; -Šumsko-privredne osnove; -Plan kapitalnih investicija 2010-2015, i dr. Primarni cilj ovih dokumenata je da Opština, kao jedinica lokane samouprave, definiše svoje pravce i identifikuje strateške smijernice za budući razvoj. Opština Petrovo je u proteklom periodu ostvarila izuzetno dobru saradnju sa mnogim domaćim i međunarodnim organizacijama/ donatorima (SDC, GAP, GTZ, Japanska vlada, Italijanska provincija Padova, . . . ) kao i sa bratskim opštinama : Pjan di Sko (Italija), Potegovo (Poljska), Odžaci (Srbija) te Borovo ( Hrvatska).